"Elpee Boon" van Rudi De Smet
Rudi De Smet: ‘In 2012 herdenkt de stad Aalst Louis Paul Boon. Een gelukkig toeval voor de
songschrijver in mij: reeds in 2005 had ik in mijn Brussels stulpje het idee
opgevat een liederencyclus te creëren rond de omstreden auteur. Aanvankelijk wou het niet zo best vlotten.
Waar te beginnen? In dat omvangrijke, dikwijls versnipperde oeuvre? Een
lastige opgave, je kunt makkelijk de tanden stuk bijten op zijn werk.
Dus koos ik voor een weg, die aanvangt bij de dubbelroman De Kapellekensbaan - Zomer-te Ter-Muren, die dan verder uitdeint naar de chaos van vandaag.
Uiteindelijk groeide voldoende materiaal voor twee full cd's. Het
tweede deel mag nog wat rijpen, deel een heet: Elpee Boon, over die
lange baan. Zelf teken ik voor muziek, tekst en zang. Arrangement en productie waren in handen van Fernand Bernauw.'
Hier kun je alvast luisteren (en kijken) naar de demo Wilde Bloemen:
Het live programma LP Boon kan geboekt worden voor huiskamerconcerten, door verenigingen en organisaties, bibliotheken, scholen en culturele centra. Alle info bij vzw de Scriptomanen.
Wilde bloemen (Rudi De Smet)
Van den brem aan de spoorweg
waar ze oprees uit een zee
zo geel als de zon en de maan
tot in 't steegje smal en donker
waarin zij verdween,
terwijl ik op wacht moest staan
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem.
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept, 't is niet te
doen –
daarvoor bega je een moord.
Een vlijtig Liesje, Lieve Sonja,
zo'n godenkind uit mijn jeugd,
poppenmiekes van vroeger en nu.
Zoveel duivelse madonna's
die je ziel hebben verscheurd,
heldinnen van mijnen revue
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem.
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept, 't is niet te
doen –
daarvoor bega je nog geen moord.
Mijn verzameling vrouwenprentjes
tot op de dag van vandaag
scheef bekeken of goedgepraat.
Geobsedeerden ouwe zot,
vuilak achter de haag,
je krast als een versleten plaat.
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem.
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept
ontregeld en ontspoord –
wie heeft wie te laat door.
Velen kunnen 't niet begrijpen
mijn vrouw schudde het hoofd
het bleef ook een raadsel voor haar
hoe een man zich kan verkijken
als van zinnen beroofd, een vent
ja, dat blijft toch iets raar
Er bloeit altijd een bloem. O, een bloem.
Het onkruid woekert voort
En de meisjes die je oproept
ontregeld en ontspoord –
ooit hebben ze mij bekoord.
